Εκεί… στα Παζάρια των Εικόνων…

Κάποιοι θα το έλεγαν εκμετάλλευση των Θείων,
με βάση τις αδυναμίες των Πιστών,
άλλοι καθαρό εμπόριο εικόνων...
και οι περισσότεροι, απλά Παζάρι.

Η εικόνα σε όλο το εμπορικό της μεγαλείο,

από χάρτινη μέχρι ασημένια.
Κάθε λογής Άγιος και μια ατέλειωτη ποικιλία,
από Χριστούς και Παναγίες.

Η ενόχληση έντονη και πιεστική από τους μαγαζάτορες καθοδόν.

Αγανακτείς και κολάζεσαι.

΄΄ Πάρε για να σε φυλάει ΄΄

ή έστω αγόρασε την και μόνο για διακόσμηση … έτσι λένε.

Κάπως έτσι … Η αξία, στο σημείο που αρχίζει

και χάνει την πραγματική και ουσιαστική της αξία….!

…και αναρωτιέσαι.... Άραγε τι έχει απομείνει ανεκμετάλλευτο,

ή τι θα απομείνει στο τέλος … και με πια αξία…!

Photo by zafora

Στη Μονή των Μουρτάρων.

Στη ρίζα των βουνών του Ακρωτηρίου, στα Χανιά,

βρίσκεσαι εδώ, εμπρός σε ένα ακόμα στολίδι,

της Κρητικής γης, κτίσμα του 16ου αιώνα.

Ξεκίνησε να κτίζεται από τον ιερομόναχο

Ιωακείμ Σοφιανό, σε γη που παραχωρήθηκε,

από την Βενετσιάνικη οικογένεια των Μουρτάρων

Οι Τούρκοι την έλεγαν « Σελβιλί Μοναστήρ»,

δηλ. το Μοναστήρι με τα κυπαρίσσια,

που πράγματι συναντάς σε σειρές,
στο δρόμο που σε οδηγεί στη Μονή.

Λειτούργησε σαν νοσοκομείο, και συγχρόνως ήταν
σπου6δαία αποθήκη πυρομαχικών,

την περίοδο του 1897 .

Τον 19ο αιώνα και κατά την περίοδο

της Τουρκοκρατίας, (1833),

λειτουργούσε το Ελληνικό Σχολείο,

και αργότερα το 1892 το ιεροδιδασκαλείο,

που μετονομάστηκε - Ιερατική Σχολή Κρήτης –

Στο μικρό Μουσείο, φυλάσσονται,
ιερά κειμήλια,άμφια, εικόνες,
και χειρόγραφα βιβλία του 18ου αιώνα,
ενώ στα παρεκκλήσια, Ιερά λείψανα Αγίων.

Σε κάθε ευκαιρία μου την επισκέπτομαι,
για να απολαύσω για άλλη μια φορά
την μοναδικότητά της, και την ομορφιά.

photo by zafora

Η δικιά μου…. η Μανούλα !!!

…και τώρα
παιδιά και εγγόνια … μια αγκαλιά.

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΜΑΜΑ

Η Πρωτομαγιά μου … στην Πατρίδα!

Πρώτη Μάη και βρέθηκα στα Χανιά.

Στεφάνι πλούμισα με λουλούδια του κήπου μου.

Στους αγρούς ξεχύθηκα

να γεμίσω αγκαλιές μαργαρίτες …

… και χαμομήλια… βότανο μοναδικό!

Πορτοκάλια και ανθούς γέμισε η ματιά

και η ψυχή ευωδιές Ανοιξιάτικες,

περνώντας από τα Πορτοκαλοχώρια της Κρήτης.

Το μεσημεράκι για το βουνό τράβηξα

εκεί στα ριζά της Ζούρβα στην ταβέρνα,

του Μανόλη και της κυρά Μαρίας.

Γεύτηκα το κουνέλι, τη στάκα τις μαραθόπιτες

και ήπια τσικουδιά στο κέρασμα τους....

Απόγευμα και βρέθηκα στης θάλασσας το πλάι,

εκεί που τον καφέ τον απολαμβάνεις,

βλέποντας την απεραντοσύνη του Κρητικού Πέλαου,

έχοντας τις αναμνήσεις ….

μιας ακόμα Πρωτομαγιάς στην Πατρίδα.

Photo by zafora